Psikiyatr Phil Stutz diyor ki; ne kadar uğraşsak da yaşantımızda acı, belirsizlik ve kesintisiz emek hep olacak, çıkartıp atamayız.

Demek ki sürekli olumlu deneyimler veya netlik peşinde olmak pek gerçekçi değil. Ne de yaşamı yan gelip yatarak geçirmek!

Ebeveynler, öğrenciler, çalışanlar okullarla beraber tatilden çıkıp rutinine dönüyor. Haliyle duygular karışık. Her ne kadar okul ve iş ortamı birliktelik, sosyalleşme ve üretkenlik ile bizleri motive eden bir alan olsa da, sorumluluklar, başarma düşüncesi, ölçme/değerlendirmeye tabi olma çoğu kişide endişe, kaygı ve hatta korkuya sebep oluyor. Bu koşullar altında, motivasyonumuzu koruyarak, demoralize olmadan ilerlemek hepimizin ortak derdi.

Hayallerimiz var. Yolculukta ise muhtemel zorluklar, engeller mevcut. Bize bağlı olmayan engeller veya belirsizlikler stres yaratabilir. Hayalimiz her an bizi motive etmeyebilir. Bir şeyleri sıkça öteleyebiliriz. Ya da yapılması gerekenleri bir arada düşünmek ağır gelebilir, bizi kilitleyebilir. Gerekli adımları atamayabiliriz. Sonuçlara odaklanmak, büyük hedefler koymak stresi arttırabilir. Sonuca değil sürece odaklanmanın, sürecin tadını çıkarmanın önemini çokça işittik. Ancak bu nasıl mümkün olabilir?

Engellere rağmen ilerleyebilmek için:

Zihinde oluşan düşünce ve duygu karmaşasını bir kağıda dökmek (zihin haritası),

Yapılacakları önceliklendirmek,

İşleri tek tek ele almak,

Sonrayı veya sonu düşünmeden adım adım ilerlemek,

Her aşamaya telaşlanmadan hakkını vermek,

Gerektiğinde destek almak,

Belirsizlik veya bekleme halinde varsayımda bulunmamak,

İyileştirici ilgi alanları bulmak ve bunlara zaman ayırmak,

Egzersiz yapmak,

Sosyal medyada kaybolup gitmemek, sınır koymak,

Yapılan, tamanlanan, üretilen işler için kendini takdir edebilmek, memnun olabilmek.

Ve arkadaşlarla yüz yüze görüşmek! Yüz yüze görüşmeler bağ kurmak, birlik olmak, daha sıcak ve samimi ilişkiler geliştirmek için çok önemli. Evlere mecburen kapandığımız dönemde mahrum kalıp, en çok özlem duyduğumuz şey fiziki bir araya gelmelerdi. Stresin çarelerinden biri de birliktelikten beslenme; okulda, işyerinde ve benzeri ortamlarda ortaklaşa yaşananlar, birlikte üstesinden gelme, birlikte gülebilme, sohbet, muhabbet göz ardı edilemeyecek ihtiyaçlarımızdan.

“Bitmiş iş mis kokar!”. Önümüzü görmek zor olsa da, hoşumuza gitmeyen olaylarla karşılaşsak da, istediğimiz hız veya nitelikte olmasa dahi bir şeyler yapma çabası hayallerimizi gerçekleştirmemize ve kendimizden memnun olmamıza hizmet edecektir. Elimizden geleni yapmak bize sadece bir odak sağlamakla kalmaz, aynı zamanda elimizdeki tek güç.

Keyifli ve sağlıklı bir okul sezonu dileğiyle!